Πού ήμασταν, πού είμαστε και πού πηγαίνουμε
του Πέτρου Σταύρου
Δυο βδομάδες μετά τις εκλογές, και ενώ η προεκλογική καμπάνια της Ν.Δ. έχει, επικοινωνιακά και πολιτικά, καταρρεύσει, μπορούμε να της αναγνωρίσουμε ένα στοιχείο. Ένα στοιχείο, στο οποίο επέμενε, αν και το απολυτοποιούσε και το δαιμονοποιούσε, με τη μορφή αισθητικά και πολιτικά αποκρουστικών σποτ. Κι αυτό είναι ότι στον σύγχρονο καπιταλισμό του χρηματιστικού κεφαλαίου (όπου το «ατύχημα» δεν είναι προϊόν της τύχης, αλλά τάση εξέλιξης των πολιτικών αποφάσεων που έχουν προηγηθεί και αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον καταστατικής αστάθειας), η άσκηση της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε πιστωτικό γεγονός.
Γκράφιτι σε δρόμο της Αθήνας από τους Bleeps.gr. Φωτογραφία: Sylvia Poggioli (www.npr.org)
Τα προηγούμενα, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας ψύχραιμης αποτίμησης, δεν δικαιώνουν ασφαλώς τις εκτιμήσεις της Ν.Δ. και την επικοινωνιακή τρομοκρατία που άσκησε προεκλογικά, αλλά τις επιστρέφουν ως ιδεολογικά επιχειρήματα εναντίον της πολιτικής φιλοσοφίας της και…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 908 επιπλέον λέξεις
