του Στάνλεϋ Αρόνοβιτς
Φερνάν Λεζέ, «Το γεύμα της αφηνιασμένης αγελάδας», π. 1915
Η συλλογική διαπραγμάτευση, η κυρίαρχη για δεκαετίες συνδικαλιστική λύση, έχει περιέλθει σε δύσκολους καιρούς. Η σύμβαση, τεκμήριο κάποτε του συμβιβασμού μεταξύ των εργατών και του κεφαλαίου στον ιδιωτικό τομέα και μεταξύ των υπαλλήλων και του κράτους στο δημόσιο, δεν έχει πλέον συμβιβαστικό χαρακτήρα. Σήμερα αποτελεί πολύ συχνά το γραπτό τεκμήριο υποταγής του συνδικάτου. Υπάρχει ένα περιθώριο διαπραγμάτευσης, το οποίο θα διατηρηθεί ως σημαντικό μέρος του οπλοστασίου της εργατικής τάξης, αλλά οι παλιές συνταγές γι’ αυτήν δεν αποδίδουν πια. Είναι καιρός να προχωρήσουμε. Οπότε, επιτρέψτε μου να παρουσιάσω εδώ με τη δέουσα σεμνότητα δέκα θέσεις, ή ένα μανιφέστο δέκα σημείων αν θέλετε, για ένα νέο εργατικό κίνημα:
Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.235 επιπλέον λέξεις
κόκκινο γιατί 